Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

27-08-2011, ΕΠΕΣΕ Η ΑΥΛΑΙΑ.....................

Συνέντευξη:
ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΚΑΛΛΕΡΓΗΣ

1/10/2007
Συνέντευξη στη Δ. Λεμπεσοπούλου


Λ. Καλλέργης, ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, μεταφραστής, πολιτικός

Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Αθηνών

Ηθοποιός, σκηνοθέτης, συγγραφέας, μεταφραστής, πολιτικός. Αυτές είναι κάποιες από τις ιδιότητες του Λυκούργου Καλλέργη, ο οποίος αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών τον περασμένο Μάιο. Ο κ. Καλλέργης μας μίλησε για την υποκριτική, για την ελληνική γλώσσα, αλλά και για την πολιτική κατάσταση στη χώρα μας σήμερα.

Ο κ. Καλλέργης-Πρόσφατα αναγορευτήκατε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Πώς αισθάνεστε για την τιμή αυτή;
Το να σε τιμούν, ο μεγαλύτερος πνευματικός φορέας του τόπου και τόσοι εκλεκτοί πνευματικοί άνθρωποι, όπως ο Πρύτανης κ. Χρήστος Κίττας, ο Πρόεδρος του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, Καθηγητής και σκηνοθέτης κ. Σπύρος Ευαγγελάτος, ο συγγραφέας και Καθηγητής του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών κ. Βάλτερ Πούχνερ και άλλοι, είναι το μέγιστο αγαθό, η πιο καλόδεχτη ανταμοιβή. Και κυρίως όταν είσαι παρών, κι όχι «ωσεί παρών» αλλά παρών αυτοπροσώπως.
-Στην τελετή αναγόρευσης σας θίξατε το θέμα τις ορθής προφοράς της ελληνικής γλώσσας. Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα σχετικά;
Γνωρίζουμε όλοι μας ότι η ταυτότητα της χώρας μας, σε ευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο, είναι βασικά ο πολιτισμός, ο αρχαίος και ο νέος και η ελληνική γλώσσα. Ιδιαίτερα για την πνευματική μας ανάπτυξη και παρουσία εμάς τους Έλληνες και κυρίως τους διανοούμενους και καλλιτέχνες, τους επιστήμονες και δημόσιους λειτουργούς, τους εκπαιδευτικούς, τους ηθοποιούς, τους δικηγόρους, τους πολιτευτές, όλους τους διδάσκοντες και μαθητεύοντες και ιδιαίτερα όσους εμφανίζονται και εκφράζονται από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, μια κυρίαρχη φροντίδα πρέπει να μας συνέχει όλους: η καλαίσθητη χρήση, η ορθή γραφή αλλά και η ορθή προφορά της νεοελληνικής γλώσσας. Η εφαρμογή των γραμματικών κανόνων για τη σωστή εκφορά του προφορικού λόγου πρέπει να ισχύει όχι μόνο για το Θέατρο, τις δραματικές σχολές και για όλους τους παραπάνω, αλλά για όλη την κλίμακα της σχολικής εκπαίδευσης, από τη στοιχειώδη, την ανώτερη ώς και την ανώτατη βαθμίδα.
Στον προφορικό λόγο ενυπάρχει το περιεχόμενο και η μορφή έκφρασης του, το νόημα και η εκφορά του. Η μουσικότητα, η τονικότητα και ο χρωματισμός του λόγου που αναδεικνύουν το νόημα. Ο ωραίος νεοελληνικά λόγος, μόνο ορθώς προφερόμενος προβάλλει την αξία και την ομορφιά του. Σ όλες τις περιπτώσεις, η ορθή φθογγοηχητική μορφή του λόγου αναδεικνύει και καταξιώνει οποιοδήποτε περιεχόμενο, το υποβάλλει ή και το επιβάλλει ακόμα στον ακροατή. Γι αυτό είναι απαραίτητη όχι μόνο η ορθή γραφή αλλά και η ορθή προφορά του νεοελληνικού λόγου.
- Είστε ηθοποιός, μεταφραστής, συγγραφέας και πολιτικός. Υπάρχει κάποια από αυτές τις ιδιότητες που ξεχωρίζετε; Καθεμία από αυτές σας προσδίδει διαφορετικά στοιχεία;
Και οι πέντε αυτές ιδιότητες ασκούνται και αντιμετωπίζονται πάντα με την ίδια συνέπεια και ευθύνη. Απέναντι σ' αυτές ουδέποτε και για καμιά ολιγώρησα. Ποτέ δεν αντιμετώπισα με μειωμένο δόσιμο και ενδιαφέρον την άσκηση και των πέντε αυτών ιδιοτήτων της τέχνης. Ιδιαίτερα για τις μεταφράσεις θα θελα να προσθέσω δυο λόγια. Είναι γνωστό ότι η μετάφραση ενός λογοτεχνικού έργου -και ιδιαίτερα ενός Θεατρικού έργου- δεν είναι μια οποιαδήποτε εργασία ρουτίνας. Είναι πνευματική δημιουργία - είναι μια Τέχνη. Η απόδοση ενός έργου σε μιαν άλλη γλώσσα πραγματοποιείται με μια εντελώς ιδιόμορφη διαδικασία από την οποία δεν απουσιάζει ο πνευματικός, ο καλλιτεχνικός οίστρος. Δεν αρκεί να γνωρίζει κανείς τη γλώσσα από την οποία μεταφράζει, αλλά και τη γλώσσα που μετουσιώνει το μεταφραζόμενο έργο. Χρειάζεται στη μεταφορά πιστότητα, αισθητικά και γλωσσικά καταξιωμένη. Και τούτο απαιτεί γνώση, ευαισθησία, διαίσθηση. Η μετάφραση θα μπορούσε να λέγεται «μετάπλαση» γιατί περί αυτού ακριβώς πρόκειται. Μεταφράζοντας τα έργα του Τσέχωφ, όπως και των άλλων συγγραφέων ζούσα και ερμήνευα σαν ηθοποιός και σκηνοθέτης τους ήρωες τους, που θαρρείς πως δεν είναι πλάσματα της φαντασίας ενός συγγραφέα, αλλά πλάσματα του ίδιου του Δημιουργού. Πλάσματα από χώμα και πνεύμα, μ' έναν υλικό θαρρείς οργανισμό, που λειτουργεί σύμφωνα με τους φυσικούς νόμους με μιαν υπόσταση φυσική, όχι φιλολογική. Έπρεπε λοιπόν ν' ανακαλύψω τις αντιστοιχίες στην ελληνική γλώσσα, που θα αποδίδανε, με συνέπεια και ακρίβεια ψυχολογική, τις ιδιομορφίες του κάθε χαρακτήρα στην ιδιαίτερη συμπεριφορά του.

Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

NTOKOYMENTO.


Δευτέρα, 15 Αυγούστου 2011

40 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΧΡΟΝΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ Η ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ, ΜΕ ΣΤΟΙΧΕΙΑ!!

Ένα εμπνευσμένο κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη γραμμένο τον Δεκέμβρη του 1968,  παραμένει και σήμερα επίκαιρο όσο ποτέ. Αναφέρεται στον τρόπο οργάνωσης των Λαϊκών Επιτροπών και δίνει πολλές πολύτιμες συμβουλές για τον τρόπο συγκρότησης και δράσης τους.

Σας το παραθέτουμε έχοντας την βεβαιότητα ότι θα  βοηθήσει σημαντικά όλες τις Σπίθες για την καλύτερη οργάνωση της δουλειάς τους και στην μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα της δράσης τους.

Η Συντακτική Επιτροπή



Ζάτουνα, 27 Δεκεμβρίου 1968

1) Η Λαϊκή Επιτροπή (ΛΕ) χτίζεται επάνω σε κάθε τοπικό-ειδικό πρόβλημα. Στο χωριό, στη συνοικία στον κλάδο, στο σχολείο κ.λπ. Υπάρχουν τρία στάδια για το χτίσιμο και την ανάπτυξή της:
α)μελέτη του προβλήματος
β) μελέτη και προβολή όλων των δυνατών, άμεσων και απώτερων λύσεων
γ) μαζικοποίηση της Επιτροπής, κινητοποιήσεις ενδιαφερομένων.

Σε τι ενέργειες πρέπει να προβεί ο πρωτοπόρος αγωνιστής:
1) μελέτη του προβλήματος
2) μελέτη και προβολή όλων των δυνατών λύσεων
3) πρωτοβουλία για τη δημιουργία της ΛΕ
4) συγκεκριμένες ενέργειες για τη σύστασή της, δηλαδή την εκλογή της από το σύνολο των ενδιαφερομένων
5) λειτουργία της ΛΕ, καταμερισμός εργασίας
6) συχνές κινητοποιήσεις όλων των ενδιαφερομένων
7) λύση του προβλήματος από τους ίδιους τους ενδιαφερομένους- εκεί όπου είναι δυνατό
8)εκεί όπου η λύση εξαρτάται από τις Αρχές, οργανώνουμε:
α) έγγραφα διαβήματα προς τις Αρχές και τον Τύπο
β)προσωπικά διαβήματα προς τις αρμόδιες Αρχές και τον Τύπο
γ)συγκεντρώσεις ενημερωτικές (απολογισμός κ.λπ)
δ)συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας
ε) μαζικά διαβήματα.
Μετά την επίλυση του προβλήματος η παραπάνω διαδικασία:
1) δένει τα κομματικά στελέχη που οργανώνουν και καθοδηγούν τη ΛΕ με το λαό
2) αναδεικνύει νέους λαϊκούς ηγέτες
3) η ΛΕ διδάσκει το λαό για τη σημασία και τη δύναμη του οργανωμένου αγώνα. Επίσης:
1) η ΛΕ μπορεί να εξακολουθήσει να λειτουργεί ως όργανο πάλης για τη λύση και άλλων τοπικών προβλημάτων, είτε, στην περίπτωση που έχει προηγηθεί σοβαρή ζύμωση, για την επίλυση προβλημάτων ευρύτερης σημασίας
2)η ΛΕ, κάτω από ειδικές πολιτικές συνθήκες, μεταβάλλεται σε πυρήνα πολιτικής πάλης
3) η ΛΕ μπορεί να αναδειχθεί κάποτε σε μονάδα λαϊκής εξουσίας
4) όταν έχουμε ομοειδή προβλήματα στην ίδια πόλη, επαρχία, νομό, τέλος πανελλαδικά, μπορούμε να συγκροτήσουμε ομόσπονδες συνενώσεις Επιτροπών, ακόμη και πανεθνικές ΛΕ.

Τετάρτη 10 Αυγούστου 2011

Δημήτρης Ιατρόπουλος: Είσαστε Ξεφτίλες!




Ποιος μικροαστικός σεισμός ταρακούνησε ωφελιμιστικά την κρανιακή σας κάψα, ω «πνευματικοί άνθρωποι» αυτής εδώ της πατρίδας, (αν τη θεωρείτε ακόμα πατρίδα την Ελληνίδα Γη) και το βουλώσατε;

Ποιος υπαρξιακός πανικός σας πέταξε στην άκρη των γεγονότων, την ώρα ακριβώς που Εσείς, πρώτες και πρώτοι, έπρεπε να μιλήσετε, να εκραγείτε, να ειδοποιήσετε, να οδηγήσετε;

Ποιος μίζερος λογαριασμός ατομικού μικροσυμφέροντος, άραξε μπροστά απ το χαρτί σας, το τελάρο σας, την κινηματογραφική σας μηχανή, τον υπολογιστή σας, το καμαρίνι σας, το βεστιάριό σας, τα σενάριά σας, τα θεατρικά σας έργα, τα αδημοσίευτα ή δημοσιευμένα σας ποιήματα, τα χίλια μύρια καλλιτεχνικά και πνευματοειδή σας τερτίπια, με τα οποία τόσα χρόνια ισχυρίζεστε ότι παράγετε πολιτισμό;

Που είναι η φωνή σας μωρέ; Πού είναι ο Λόγος σας, γραφτός, προφορικός, έστω κι ένας απλός Λόγος της Τιμής δεν χτύπησε την πόρτα της μαραγκιασμένης σας ψυχής, όπως θα σας έλεγε αν ζούσε ακόμα ο Σεφέρης;

Μια φούχτα άνθρωποι μείναμε μονάχοι μας, δε λέω ονόματα, τα ξέρουν όλοι πια, μια φούχτα κλαρίτες ξεμείναμε, με την κάπα μας κρεμασμένη στην αλυγαριά, να σύρουμε φωνή.

Κι εσείς, κουτσομπολεύετε στα εκδοτικά σας καφενεδάκια, στα κοσμικά σας μπαράκια, στους διαδρόμους των εφημερίδων με τα κυριακάτικα «ένθετα Τέχνης και Πολιτισμού», τα λέτε τηλεφωνικά από σπίτι σε σπίτι και χαζογελάτε..

Ότι εμείς οι πέντε-δέκα, πάει πια, «καήκαμε» στο «καινούριο» ΔουΝουΤουΕλλαδιστάν, δεν θα έχουμε προφανώς στον ήλιο μοίρα, έτσι δε λέτε;

Και σερνόσαστε ακκιζόμενοι στην θλιβερή μιζέρια σας και τολμάτε ακόμα να κυκλοφορείτε ανάμεσά μας;